Nowa Huta, Kraków.
gł. arch.: T. Ptaszycki, Miastoprojekt
proj.: 1949
Początkowo stanowiła osobne miasto, zbudowane dla pracowników Huty im. Lenina.
Promienisty układ ulic oparto o istniejące drogi oraz ograniczenie terenu skarpą. Ulice łączą się na Placu Centralnym.
W założeniu wykorzystano teorię jednostki sąsiedzkiej, grupującej po 5-6 tys. mieszkańców na składające się z nich dzielnice po 15-20 tys. ludzi.
Każda jednostka miała dostęp do infrastruktury społecznej, dzięki której zapewniono mieszkańcom podstawowe usługi, a dzieciom bezpieczną drogę do szkół.
Peryferia układu mają luźną zabudowę, im bliżej Placu Centralnego, tym budynki są wyższe i bardziej zwarte. Szerokie arterie ulice uzupełniają drzewa.
Makieta projektu, Miastoprojekt
Projekt obejmował całościowe harmonijne dzieło sztuki. Projektowano zarówno urbanistykę, poszczególne domy jak i posadzki, drzwi i klamki.
Charakterystyczne, historyzujące elementy to spadek po naszych wschodnich kolegach. Socjalizm kochał się w detalach bazujących na dawnej architekturze.
Po 1956r nie wszystko zdołano dokończyć: nie powstał park Południowy, na Placu nie umieszczono obelisku wyznaczającego geometryczny środek oraz nie zrobiono placu Ratuszowego z budynkiem ratusza z wieżą i budynkami administracyjnymi.
