Co to jest to całe Pieing?
Pieing to rzucenie ciastem, akt publicznego niezadowolenia, ale także to czasownik, który oznacza, że możesz robić wszystko.
Skoro wszystko, to tu jest to blog o architekturze, urbanistyce i gospodarce przestrzennej przeplatany memami. Do czytania przy kawie i ciastku. Piszę tu o tym jak się robi miasto, uwrażliwiam na otoczenie, wyjaśniam co się z czego wzięło. Wszystko jak najprościej, by nie trzeba było czytać bloga ze słownikiem.
Magdalena Milert
Jestem absolwentką Politechniki Śląskiej, kierunku Architektura i Urbanistyka. Pracowałam kilka lat w biurach architektonicznych, ale uznałam, że to nie moja bajka. Rzuciłam tę pracę na rzecz opowiadania o tym, jak robić miasto.
W swoich social media jako @pieing mówię o gospodarce przestrzennej, architekturze, urbanistyce oraz psychologi architektury i przestrzeni.
Propaguję dobry miejski UX. Uważam, że edukacja, podnoszenie świadomości i uwrażliwienie na otoczenie są bardzo istotne, a wiele miejskich decyzji zależy od mieszkańców. Przekładam to, co z definicji trudne i niezrozumiałe na język całkiem prosty, który dociera do ludzi. W swoich postulatach podkreślam, że miasto ma być zrobione porządnie i dostępne dla wszystkich. Promuję chodzenie pod hasztagiem #pieszopomieście
Brzmi nudnie? Niesłusznie.
Merytoryczna wiedza przeplatana memami może być całkiem przyjemna!
Co robię?
Wbrew pozorom Instagram, memy i teksty na bloga to tylko niewielki wycinek tego, czym się zajmuję. Na codzień analizuję miejskie rozwiązania pod kątem ich użyteczności, opisuję polityki zrównoważonego rozwoju, a także Smart City 3.0. Współpracę z firmami, instytucjami publicznymi i organizacjami społecznymi jako ekspertka w sprawach polityk miejskich, urbanistyki i gospodarki przestrzennej.
Często występuję jako prelegentka na konferencjach, festiwalach i innych wydarzeniach. Dodatkowo przeprowadzam warsztaty metodą Design Thinking, w której wykorzystuję metody twórczego rozwiązywania problemów. Posłużyłam się nimi między innymi podczas warsztatów Zeroemisyjny Kraków.
Jako tutorka architektonicznych grup warsztatowych stawiam na odczuwanie przestrzeni i empatię. Zapoznaję studentów z terminem psychologii architektury i przestrzeni. Opowiadam, jak to, gdzie przebywamy ma realny wpływ na to, jak się czujemy. Uwrażliwiam na konieczność inkluzywności w projektowaniu.
Warsztaty OSSA 2020 były tego dobrym przykładem, jako mentorka grupy moderowałam grupę metodą Design Thinking. Efekt? Grupa nie tylko zrobiła świetny projekt, ale także nauczyła się narzędzi do kreatywnego rozwiązywania problemów.
